Η ιστορία Μαύρα Φτερά φιλοξενείται στο βιβλίο “Ιστορίες στις ράγες – διηγήματα από το έβδομο Εργαστήρι”.

Το ρολόι απέναντι από το κρεβάτι που ήταν καθισμένη η Ανθή έδειχνε 16.00. Ήτανε από ώρα έτοιμη και περίμενε. Περίμενε τον Άκη, το αγόρι της. Σήμερα κλείνανε ένα χρόνο συγκατοίκησης και θα πηγαίνανε για φαγητό. Θα το γιορτάζανε μιας και δεν ήταν όλα εύκολα αυτό τον καιρό, όμως το ότι τα καταφέρανε ήτανε αφορμή για γιορτή. Αφορμή για γιορτή ή λίγη παράταση ακόμη στη ζωή που δεν ήθελε να ζει;

Αφορμή για γιορτή η μια ακόμη δικαιολογία για να μείνει;

Γιατί άραγε το σκέφτηκε αυτό; Το σκέφτηκε γιατί όταν άφησε το μεταπτυχιακό που έκανε ήταν γιατί η αγάπη της για τον Άκη ήταν τέτοια που δεν μπορούσε λεπτό μακριά του, έτσι όταν της ζήτησε να μείνουνε μαζί γιατί δεν άντεχε και εκείνος μακριά της πέταξε από τη χαρά της και μαζί πέταξε και την ευκαιρία να τελειώσει το μεταπτυχιακό της.

Εκεί στο νέο της σπίτι βρέθηκε να μαγειρεύει, να φροντίζει το σπίτι, τον Άκη, να κάνει παρέα με φίλους του Άκη, να πάει στα στέκια του Άκη, να ακούει τη μουσική του Άκη.. Που ήταν όμως η Ανθή στο νέο τους ξεκίνημα; Που ήταν το μαζί;